Ν. Λυγερός
Αργά και σιωπηλά
προχωρά η μνήμη
κι ανοίγει τα πάντα
γιατί καμιά πόρτα
δεν πρέπει
να παραμείνει
κλειστή
για να περάσει
από το μονοπάτι
το βάρος
του φωτός
που αναζητά
πάντα βαθιά
την πηγή
όπου καταλήγει
η ανθρώπινη
ουσία
όταν αγγίζει
στο τέλος
της διαδικασίας
την τελειότητα
της κίνησης
με τις συμβουλές
του Δασκάλου.
Σιωπηλός μονόλογος
Γιατί δεν με κοιτάζει κανείς; Ενώ κοιτάζουν όλοι τα πάντα… Μάλλον δεν ξέρουν για τη δική μου γενοκτονία… Σιωπή. Πώς θα μπορούσα λοιπόν να τους αγγίξω… Και τώρα με τόσες λαβωματιές κανείς δεν μπορεί να ξέρει για την ομορφιά μου… Μόνο τις τσεκουριές βλέπουν και τους τρομάζουν… Ήταν ανάγκη να με ζωγραφίσει μ' αυτές… Τι αδικία!
Χρόνος. Θέλουν να δουν τη γενοκτονία και δεν βλέπουν τα θύματα… Κι αυτός, ο ηλίθιος…Χρόνος ζωγράφος, που νομίζει ότι είναι ευγενής σαν τον πρίγκιπα μ' έκανε έτσι για να μην ξεχάσουν οι άλλοι… Αλλά γιατί να με θυμούνται έτσι; Ποιος είναι ο λόγος αφού τους βλέπω… Χρόνος.
Βλέπω ότι αδιαφορούν… Ίσα ίσα που με προσέχουν… Με προστατεύει η ασχήμια μάλλον… Δεν ζωγράφισε τον άνθρωπο, αλλά το θύμα… Δεν ζωγράφισε εμένα… αλλά έγραψε την καταδίκη της βαρβαρότητας. Με χρησιμοποίησε… Μ' εκμεταλλεύτηκε. Βέβαια είναι ο μόνος που το έκανε μετά το θάνατό μου…Σιωπή.
Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνουν όλα αυτά… Χρόνος. Μήπως δεν το έκανε για μένα; Λες… Μήπως είναι για τους άλλους; Μαζί μου δημιούργησε ένα έργο για τους άλλους, για την ανθρωπότητα. Μαζί βοηθάμε την πληγωμένη ανθρωπότητα. Σιωπή. Ευχαριστώ που μας σκέφτηκες.
Σοφία Ντρέκου / Νίκος Λυγερός Λόγοι
Κείμενα/Ποίηση: Opus of N. Lygeros
Σιωπηλά και ταπεινά
Σιωπηλά και ταπεινά
μπορείς ν' αρχίσεις
ακόμα και μια πορεία
που κανείς δεν σκέφτηκε
να απαγορεύσει
γιατί δεν πίστεψε
στην αξία της
κι όμως έτσι έγινε
η επανάσταση
και κατέρρευσε
μια αυτοκρατορία
που δεν είχε προβλέψει
τίποτα στο μυαλό της
γιατί ποτέ δεν εκτίμησε
τον εχθρό της
θεωρώντας τον εαυτό της
αθάνατο
ενώ αναγκάστηκε
να εγκαταλείψει
τον πόλεμο
της ειρήνης.
Σοφία Ντρέκου / Νίκος Λυγερός Λόγοι
Κείμενα/Ποίηση: Opus of N. Lygeros
Δείτε:
